vertrouwen en liegen

Vertrouwen is een basisbehoeftes die je zowel als ouder als kind nodig hebt. Zonder vertrouwen is er geen band, geen opbouw, geen relatie. Ouders tonen vertrouwen door voorspelbaar gedrag te garanderen en veiligheid te bieden. Dat gebeurt door eerlijk, rechtvaardig en consequent te handelen en de nodige grenzen te stellen. Uiteraard is dit als ouder niet altijd vol te houden, maar dat mag. De basis moet er zijn, en daar rekent je kind op.

Maar vertrouwen is niet voldoende. Ook je beschikbaarheid is van groot belang. Hoeveel en hoe vaak spendeer je tijd met je kind en wanneer ben je er wanneer je kind je nodig heeft. Neem je het voor je kind op, hou je rekening met zijn behoeftes en besteed je energie aan wat hem dwars zit. Wat leidt tot de behoefte van betrokkenheid: ben je geïnteresseerd in wat je kind doet en meemaakt en leef je mee met de worstelingen die je kind elke dag ervaart.

Al deze basisbehoeftes zorgen ervoor dat je kind zich emotioneel geborgen en veilig voelt bij je, en zo een vertrouwensband opbouwt.

Soms wordt die vertrouwensband geschonden en vertelt je kind leugens. Op zich is daar altijd een reden voor; een kind liegt niet zomaar. Dit zijn de redenen waarom een kind liegt:

• angst voor straf
  soms is je kind bang voor de gevolgen wanneer hij de waarheid vertelt wanneer hij denkt dat hij iets ergs heeft gedaan
• kreet om aandacht
  met doorzichtige leugens wil je kind je aandacht vragen
• proberen
  je kind experimenteert en wil weten hoe hij je kan manipuleren zonder gevolgen - tot hij tegen de lamp loopt en de vervelende gevolgen ervaart
• onzekerheid
  soms wil je kind zich groter en beter voordoen dan het is
• gemakzucht
  geen zin in veel gedoe en gezever, dus dan maar recht door de bocht met een leugen
• geen geweten
  door een tekort aan empathie kan een kind liegen omdat het zich niks aantrekt van wat de gevolgen voor anderen kunnen zijn

Wanneer je kind regelmatig liegt, onderzoek je best eens de manier waarop je straft. Kinderen die vaak en snel worden gestraft, zijn bang voor de gevolgen, en zullen dus liever liegen dan hun schuld toe te geven. Daarom is het belangrijk dat je kind begrijpt dat het liegen eigenlijk erger is dan wat hij heeft fout gedaan. En dat anderen op lange termijn je kind niet meer zullen vertrouwen, ook al spreekt hij dan wel de waarheid, omdat ze het gewoon zijn dat je kind toch liegt.

Daarbij is de voorbeeldfunctie heel belangrijk, want je kind blijft je als referentie gebruiken. Toon je waardering wanneer je kind een fout toegeeft, ook al vond je het niet leuk wat hij heeft gedaan, en pas de straf aan. Want eerlijkheid duurt het langst.