gesprek met je kind

Heel vaak zullen ze voorkomen: die gesprekken met je kind. Of het onderwerp nu belangrijk is of niet, kies er altijd een rustige plek en een rustig moment voor uit. Beste momenten zijn wanneer jullie samen iets aan het doen zijn (autorijden, afwas), zodat die activiteit ook al een zekere verbinding maakt.
En dan begin je eraan, met volgende tips:

• praat regelmatig
  als je gewoon bent om over alledaagse dingen te praten, is de drempel lager bij een serieus onderwerp
• zorg voor een aanloop
  geef hints betreffende het gesprek enkele dagen vooraf in de gang wanneer je elkaar snel kruist
• bereid je voor
  je kan vooraf een aantal belangrijke gesprekspunten opschrijven
• hou het bij één onderwerp
  maak het niet emotioneel te zwaar voor je kind
• wat wil je bereiken
  zorg dat je een duidelijk doel voor dit gesprek hebt
• deel je gevoelens
  wanneer je praat over hoe het onderwerp je emoties aantast, zal je kind ook sneller de weg vinden naar het verwoorden en delen van zijn emoties
• toon respect
  sta elkaar toe uit te spreken en niet te onderbreken om zo je kind het gevoel te geven dat er rekening gehouden wordt met zijn mening
• enkel tussen jullie
  beloof dat dit gesprek niet verder verteld zal worden, en hou je aan die geheimhouding (hiermee creëer je een vertrouwensband die een volgende gesprek weer makkelijker maakt)
• gebruik zachte taal
  begin zinnen met "ik denk, ik voel, ik wil graag", waarbij je je kind niet aanvalt en begin zeker niet te zagen
• oogcontact
  vraag je kind niet naar je te kijken wanneer je praat, want tijdens het nadenken zal die elders kijken
• stel neutrale vragen
  die stimuleren je kind om verder te vertellen en tonen je belangstelling
• geef neutrale reacties
  je kind heeft niet graag dat je de les spelt of betwetert, dus kom niet direct met oplossingen en adviezen maar zorg dat je die samen bedenkt
• stimuleer oplossend vermogen
  afspraken zijn voor je kind eigenlijk opgelegde regels, dus laat hem zelf oplossingen bedenken die afspraken mogelijk maken
• toon waardering
  laat het je kind merken wanneer die net een mooi voorstel heeft gedaan of tot een fijne conclusie kwam
• het is geen verhoor
  doordrammen of psychologiseren zijn uit den boze
• geen persoonlijke aanval
  bekritiseer niet de persoonlijkheid van je kind, maar bespreek zijn gedrag
• stel grenzen
  niet alles kan en soms heb je als ouder wel het laatste woord
• toon begrip
  een andere generatie heeft een ander zicht op de situatie vanuit haar leefwereld
• geef vertrouwen
  als ouder wil je dat je kind je vertrouwen verdient, maar een kind wil eeerder je vertrouwen krijgen en daarna bewijzen dat die het waard is
• wees betrouwbaar
  daarmee laat je weten dat je kind altijd bij je terecht kan, ook wanneer je zijn gedrag afkeurt
• koester stiltes
  deze pauzes zorgen voor betere ademhaling, rust en tijd om na te denken
• gebruik humor
  eventjes plagen zorgt voor een luchtigere sfeer en vermijdt stress
• bij onderhandeling
  beantwoord vragen zonder al te veel emoties en zie het als een doel dat je kind wilt bereiken, niet als een strijd
• niet alles wordt verteld
  je kind zal niet alles met je willen bespreken, en die afstand is belangrijk voor een puber die zijn eigen identiteit moet opbouwen
• conclusie
  hebben jullie elkaar begrepen en komen jullie tot dezelfde aandachtspunten en acties
• vrije tijd
  geef je kind de ruimte te spelen na dit gesprek om de spanning te verlagen

Verliep het gesprek niet naar wens, dan kan je overeen komen om het op een ander moment nog eens te proberen. Is er teveel spanning tussen jullie, dan kan je voorstellen een gesprek te hebben met een tussenfiguur. Kies hierbij geen vreemde, maar iemand die je kind kent en vertrouwt en dus op zijn gemak is. Die tussenfiguur hoeft niet de leiding van het gesprek te nemen, maar kan je kind steunen of meer begrip tonen, zodat hij zich gesterkt voelt en weet dat hij ergens terecht kan met zijn emoties en vragen.