gevoelsmatig ziektebeeld
Emotionele pijn is ons hele leven een deel van het inherente lijden van de mens. We zijn geboren om door dit proces onszelf te herinneren en terug te brengen naar ons diepste zelf. Ziekte helpt ons daarbij, als lichamelijke reactie op wat we gevoelsmatig negeren of onderkennen. Ziekte is een kreet vanbinnen, je gevoel dat zich verstaanbaar wilt maken.
Vanuit onze evolutie naar materialistische wezens wordt de aandacht steeds op het uiterlijke gevestigd, en worden waarden en normen toegespitst op wat lichamelijk te beleven valt. Daarom wordt het innerlijke steeds meer onder druk gezet, en worden symptomen die het lichamelijke uit balans zouden brengen, systematisch genegeerd. Op zich is ziek zijn niet slecht, integendeel. Er komen lichamelijke ongemakken bij te kijken, maar het is vooral een moment van interne reflectie. Je lichaam vraagt je eventjes niet te doen wat je zou willen doen, omdat je gevoelsmatig een andere prioriteit hebt. Je wilde niet luisteren naar je diepste zelf, dus legt je gevoel de machine plat. Omdat je zou luisteren.
Vanuit onze evolutie naar materialistische wezens wordt de aandacht steeds op het uiterlijke gevestigd, en worden waarden en normen toegespitst op wat lichamelijk te beleven valt. Daarom wordt het innerlijke steeds meer onder druk gezet, en worden symptomen die het lichamelijke uit balans zouden brengen, systematisch genegeerd. Op zich is ziek zijn niet slecht, integendeel. Er komen lichamelijke ongemakken bij te kijken, maar het is vooral een moment van interne reflectie. Je lichaam vraagt je eventjes niet te doen wat je zou willen doen, omdat je gevoelsmatig een andere prioriteit hebt. Je wilde niet luisteren naar je diepste zelf, dus legt je gevoel de machine plat. Omdat je zou luisteren.Voor velen is ziek worden een ramp, want het verhindert hen te zijn wie ze willen zijn. Maar is dat ook echt wie ze zijn? In welke emotionele chaos hebben je gevoelens zich zodanig miskend gevoeld, dat ze met een ultieme noodkreet je lichaam moeten gijzelen? Zit stil, ogen toe, en laat alles wat je voelt -in haar chaos- naar beneden vloeien, samen met je lichamelijke pijn. Je zal een rust ervaren, zonder enig doel en zonder enig inzicht in wat je nu eigenlijk zou moeten doen. Maar die rust zal je wel de kracht geven die nodig is om nadien -stap per stap- je richting te vinden en de nodige beslissingen te nemen. En die kracht zal ook je ziektebeeld doen verdwijnen. Gun jezelf die rust van introspectie, je gevoel snakt ernaar. Gun jezelf die innerlijke rust om tot jezelf te komen. Zit stil.
